Bu Yazıda OSPF, EIGRP, RIP, IS-IS, BGP gibi protokoller dahil olmak üzere dinamik yönlendirmenin temellerini ve Metrik, Administrative Distance (AD) gibi rota seçiminde önemli faktörleri öğreneceğiz.
Layer 2'de VLAN, DTP, VTP, Spanning Tree ve EtherChannel üzerinde epeyce çalıştıktan sonra Layer 3'e döneceğiz.
Dynamic Routing, bu eğitimin 9. Gününde ele aldığımız Static Route ile zıttır.
Static Route, ip route komutu ile hedefe giden yolları manuel olarak yapılandırmayı içerir.
Dynamic Routing, Router üzerinde Dinamik Yönlendirme Protokolü yapılandırmayı ve ardından Router'ın hedef ağlara giden en iyi yolları bulmasını içerir. Yeni bir LAN eklerseniz, Router'lar bu yeni ağa nasıl ulaşılacağı konusunda birbirlerini otomatik olarak bilgilendirecektir. Bir hedefe giden yollardan biri kullanılamaz hale gelirse, Router'lar otomatik olarak bir sonraki en iyi yolu kullanmaya başlar.
3.0 IP Connectivity, CCNA sınavının %25'ini oluşturur ve 3.5'i sonraya bırakarak neredeyse tamamını ele alacağız.
Bazı konuları zaten ele aldık, örneğin 3.1, 3.2 ve 3.3'ün bazı bölümlerini ele aldık. Amacım buradan kaçırdığımız bazı bölümleri gözden geçirmek ve Dynamic Routing Protokollerine genel bir bakış vermek.
Dinamik Yönlendirme Mantığı
R1 Route Tablosu - show ip route
R1'de herhangi bir Dinamik Yönlendirme Protokolü yapılandırmadan Route Tablosu bu şekilde görünür, sadece Connected ve Local Rotalar var. Bunlar otomatik olarak oluşturulmuştur.
C 10.0.12.0/30 ve C 10.0.13.0/30 Rotaları, Network Route örnekleridir.
Network Route, basitçe bir ağa veya Subnet'e giden bir Rotadır. Başka bir deyişle Maske Uzunluğu /32'den küçük olan bir Rotadır. Örneğin 192.168.4.0/24 Ağına doğru bir Statik Rota yapılandırırsak, bu da bir Network Route olur.
L 10.0.12.1/32 ve L 10.0.13.1/32, Host Route örnekleridir.
Host Route, /32 Maske kullanılarak Belirli bir Host'a, Tek bir Adrese giden Rotadır. Bir Hosta doğru giden Statik Rota yapılandırmak için ip route komutu, ardından Host Adresi ve ardından /32 Maske olan 255.255.255.255 kullanın.
Topolojide her bir Router'da Statik Rota yapılandırmak yerine, Router'lar üzerinde Dinamik Yönlendirme Protokolü etkinleştirebiliriz. Daha sonra R4, 192.168.4.0/24 Ağını, komşusu R2'ye 'Bu ağa benim aracılığımla ulaşabilirsiniz.' diyerek reklam yapacaktır.
R2 bu rotayı kendi Route Tablosuna ekleyecektir. R2 daha sonra aynı şekilde Route Tablosuna eklediği yeni rotayı R1'e duyurur ve R1'e, R2 aracılığıyla 192.168.4.0/24 Ağına ulaşabileceğini söyler. Ayrıca R2, R2 - R4 arasındaki 10.0.24.0/30 Ağının reklamını da yapar.
R1 Route Tablosu ve Topoloji
R1, R2'den aldığı bu rotaları Route Tablosuna ekler ve R3'e reklam yapar. R3'e 192.168.4.0/24 ve 10.0.24.0/30 Ağına R1 üzerinden ulaşabileceğini söyler. R1 ayrıca doğrudan bağlı olduğu 10.0.12.0/30 Ağını da R3'e reklam yapar.
Bir hata olursa ve R4'ün G0/0 Portu bozulursa ne olur? Diğer Router'lar rotaları otomatik olarak ayarlayacak ve Route Tablolarından kaldıracaktır.
Gördüğünüz gibi R1 Rotaları kaldırdı (192.168.4.0/24 ve 10.0.24.0/30). Bu, R1'in sürekli olarak bir çıkmaza trafik göndermesini önleyecektir. Statik Rota kullanırken aynı durum olursa ne olur? R1'de Statik Rota yapılandırdım. R4'e Bağlı Ağa sorunsuz bir şekilde trafik gönderebilir.
Ancak bağlantıda aynı hata oluşursa ne olur? Dinamik Yönlendirme kullanılmadığından R1 artık 192.168.4.0 Ağına ulaşamayacağının farkında değil. R1 hedeflenen ağ için paket alırsa, R2'nin artık ağa ulaşamayacağının farkında olmadan bunları R2'ye iletmeye devam eder. Bu Dinamik Yönlendirmenin bir avantajı, Router geçersiz Rotaları kaldıracak. Ancak Rotayı otomatik olarak kaldırması tam bir çözüm değildir. Her zaman Yedek Rota (Backup Route) olduğundan emin olmalıyız, hedef ağı Route Tablosundan tamamen kaldırmak yerine, bir sonraki en iyi rota ile değiştirmesini sağlamalıyız.
Bu yüzden R3 - R4 arasına başka bir bağlantı ekledim. Artık R1, R4'ün doğrudan bağlı olan ağına (192.168.4.0/24) giden iki geçerli Rotaya sahiptir, R2 ve R3 üzerinden.
Gördüğünüz gibi 192.168.4.0/24 ağına R2 üzerinden ulaşılan rota artık otomatik olarak R3 üzerinden ulaşabilecek şekilde değiştirildi (via 10.0.13.2). Dolayısıyla tercih edilen Rotayı kaybettik, ancak trafik Yedek Rota (Backup Route) üzerinden hedef ağa gidebiliyor.
İlk başta neden R2 üzerinden olan rota, R3 üzerinden olan Rotaya tercih edildi? Bunun nedeni R3 - R4 arasındaki bağlantının Gigabit Ethernet değil, Fast Ethernet bağlantısı olmasıdır.
STP'de Root Bridge'e giden en iyi yolu belirlemek için kullanılan Root Cost kavramını zaten biliyoruz. Dinamik Yönlendirme Protokolleri, hedefe giden en iyi yolu belirlemek için Metrik kullanır.
R1, 192.168.4.0/24 ağını hem R2'den hem de R3'ten öğrendi, ancak R2 üzerinden olan Rotanın daha iyi olduğunu belirledi, çünkü Metrik daha düşük.
Notlar
- Router, diğer Router'lardan öğrendiği Rotaların yanı sıra, doğrudan bağlı ağları hakkındaki bilgilerin reklamını yapmak için de Dinamik Yönlendirme Protokolü kullanabilir.
- Adjacency / Neighbor Relationship / Neighborship olarak da bilinen Komşu Router'larla bu bilgileri Değiş-Tokuş (Exchange) ederler.
Örneğin bu ağda R1, doğrudan bağlı komşuları olan R2 ve R3 ile Adjacency oluşturacaktır.
- Bir hedefe giden birden fazla Rota öğrenilirse, Router hangi Rotanın üstün olduğunu belirler ve onu Route Tablosuna ekler. Hangisinin üstün olduğuna karar vermek için Rotanın Metrik değerini kullanır.
Dinamik Yönlendirme Protokolü Türleri
Dinamik Yönlendirme Protokolleri iki ana kategoriye ayrılır:
- IGP (Interior Gateway Protocol - İç Ağ Geçidi Protokolü)
- Şirket gibi tek bir Organizasyon olan Autonomous System (AS) içindeki Rotaları paylaşmak için kullanılır.
- EGP (Exterior Gateway Protocol - Dış Ağ Geçidi Protokolü)
- Farklı Autonomous System (AS) arasındaki rotaları paylaşmak için kullanılır.
Company A, Company B, ISP A ve ISP B ayrı bir Autonomous System (AS)'dir.
Her şirket içinde (AS), Rota bilgilerini değiştirmek için IGP kullanılır. Ancak AS'ler arasında Rota bilgilerini değiştirmek için EGP kullanılır. IGP ve EGP'nin amacı aynıdır, hedeflere giden Rotalar hakkında bilgi paylaşmak.
Algorithm Type: Protokol tarafından Rota bilgilerini paylaşmak ve her bir hedefe giden en iyi Rotayı belirlemek için kullanılan süreçleri ifade eder.
Distance Vector Routing Protocols - RIP - EIGRP
- Distance Vector Protokollerinin ilk örnekleri RIPv1 ve daha sonra EIGRP olarak güncellenen Cisco'nun Tescilli Protokolü IGRP'dir.
- Distance Vector Protokolleri, aşağıdaki bilgileri Doğrudan Bağlı (Directly Connected) komşularına göndererek çalışır:
- Bilinen Hedef Ağlar.
- Bilinen Hedef Ağlara Ulaşmak için Metrik Değeri.
- Bu Rota bilgilerini paylaşma yöntemine genellikle Routing by Rumor denir. Neden bu isim? Bunun nedeni Router'ın komşularının ötesindeki ağlar hakkında bilgi sahibi olmamasıdır. Sadece komşularının kendisine söylediği bilgileri bilir. Bu durum, Router'ın ağın eksiksiz topolojisini bildiği Link State Dinamik Yönlendirme Protokollerinden farklıdır. Öte yandan bir Distance Vector Protokolü kullanırken Router'ın bildiği tek şey, komşularının kendisine verdiği Rotalar ve hedeflere ulaşmak için verdiği Metrik değerleridir.
- Basitçe Distance Vector Protokolleri, Rotaları ve Rotaların Metrik değerlerini komşularıyla paylaşarak çalışır.
R4'ün 192.168.4.0 ağının reklamını yaparken size daha önce gösterdiğim örnek, Distance Vector mantığının bir örneğidir. R4 doğrudan bağlı komşusu R2'ye '192.168.4.0/24'e benden ulaşabilirsiniz, ulaşmak için metriğim 1'dir.' diye reklam yapar.
Henüz Metrik Değerleri için endişelenmeyin, Her Dinamik Yönlendirme Protokolü Farklı Türde Metrik Kullanır ve bunları yakında ele alacağız.
R2, R4 aracılığıyla 192.168.4.0/24'e ulaşabilmesi ve R4'ün Metriğinin 1 olması dışında hiçbir şey bilmiyor. Benzer şekilde R2, Metriği 2 olarak tanıtması dışında R1'e aynı şeyi söyler. R1, ağın ayrıntılı bir topolojisine sahip değil, tek bildiği R2 üzerinden 192.168.4.0/24 ağına ulaşabileceği ve R2'nin buna ulaşmak için metriğinin 2 olduğudur.
Aynı şekilde R1, Metriği 3 olarak tanıtması dışında R3'e aynı şeyi söyler.
Link State Routing Protocols - OSPF - IS-IS
- Her Router Ağ için Bağlantı Haritası (Connectivity Map) oluşturur.
- Connectivity Map, Her Router'da Aynı Olacaktır. Buna sağlamak için Her Router, Doğrudan Bağlı (Directly Connected) Ağları hakkındaki bilgileri komşularına reklam yapar. Bu reklamlar, ağdaki tüm Router'lar aynı Bağlantı Haritasını oluşturana kadar diğer Router'lara iletilir.
- Ardından Her Router, her bir hedefe giden en iyi rotayı hesaplamak için Bağımsız olarak bu Bağlantı Haritasını kullanır.
- Link State Protokollerinde daha fazla bilgi paylaşıldığı için Router daha fazla kaynak (CPU, RAM) kullanır.
- Link State Protokolleri, Ağdaki Değişikliklere Tepki Vermede Distance Vector Protokollerinden Daha Hızlıdır.
Dynamic Routing Protocol Metrics
- Route Tablosu, Hedef Ağa Giden En İyi Rotayı İçerir. En İyi Rotada bir sorun oluşursa Yedek Rota (Backup Route) varsa Route Tablosuna eklenir.
- Dinamik Yönlendirme Protokolü kullanan bir Router, aynı hedefe giden iki farklı Rota öğrenirse hangisinin 'en iyi' olduğunu nasıl belirler?
- Hangisinin en iyi olduğunu belirlemek için Rotaların Metrik değerini kullanır. Daha Düşük Metrik Daha İyi Rota Kabul Edilir ve Route Tablosuna Eklenir.
- Metrik Değeri, Her Dinamik Yönlendirme Protokolü için farklı bir şekilde hesaplanır.
R1, 192.168.4.0/24 ağına giden iki adet rota öğreniyor, biri R2 üzerinden diğeri R3 üzerinden.
Route Tablosuna sadece R2 üzerinden olan Rota eklenir (Daha Düşük Metrik). R3 - R4 arasındaki Fast Ethernet bağlantısı, Gigabit Ethernet bağlantısından daha yüksek bir Metriğe sahiptir, bu nedenle bu Rota tercih edilmez.
Fast Ethernet bağlantısını Gigabit Ethernet'e çevirirsek? Her iki Rota da aynı Metriğe sahip olacak, dolayısıyla Route Tablosuna hangi rota eklenecek?
R3 - R4 bağlantısını Gigabit Ethernet Bağlantısına çevirdik. R1'in Route Tablosuna göz atalım.
R1'in Route Tablosuna her iki Rota da eklendi ve Metrik Değerleri eşit.
Bir Router Aynı Hedefe Aynı Dinamik Yönlendirme Protokolü ve Metrik ile İki (veya daha fazla) Rota Öğrenirse, Her İkisi de Route Tablosuna Eklenecektir. Trafik her iki Rota için de Load Balanced - ECMP (Equal Cost Multi-Path) olacaktır.
Her iki Rota da, Rotaların başındaki 'O' koduyla belirtildiği gibi OSPF tarafından öğrenildi. Her iki Rota da tam olarak aynı hedefe, 192.168.4.0/24 ve aynı Metriğe sahip.
Dinamik Yönlendirme Protokollerinde Rota Satırındaki Köşeli Parantezdeki İkinci Değer, Rotanın Metrik Değeridir.
Köşeli Parantezdeki Birinci Değer ise Administrative Distance (AD) olarak adlandırılan Değerdir. OSPF Protokolünün Administrative Distance (AD) değeri 110'dur.
Load Balanced (ECMP), Statik Rota ile de yapılabilir. OSPF'i R1'de devre dışı bıraktım.
Ardından aynı hedefe iki Statik Rota tanımladım. R2 üzerinden 192.168.4.0/24 ağına ve R3 üzerinden 192.168.4.0/24 ağına.
Her iki Rota da Route Tablosuna eklenir ve her iki Rota üzerindeki trafikte Load balanced (ECMP) yapılır.
Statik Rota Metriği Her Zaman 0'dır. Statik Rotanın Varsayılan AD Değeri 1'dir.
Daha önce de dediğimiz gibi Dinamik Yönlendirme Protokolleri farklı bir Metrik kullanır.
|
IGP |
Metrik |
Açıklama |
|
RIP |
Hop Count |
Toplam Metrik, Hedefe Giden Yoldaki Toplam Router (Hop) Sayısıdır. Router'ların Arasındaki Bağlantıların Hızı Eşit Kabul Edilir. Saniyede 10 Megabit Ethernet bağlantısı da bir Hop, saniyede 10 Gibabit Ethernet bağlantısı da bir Hop sayılır. |
|
EIGRP |
Bandwidth & Delay |
Birçok değeri hesaba katabilen karmaşık formülü vardır. Varsayılan Olarak Rotadaki En Yavaş Bağlantının Bant Genişliği (Bandwidth) ve Rotadaki Tüm Bağlantıların Toplam Gecikmesi (Delay) Kullanılır. |
|
OSPF |
Cost |
Her Bağlantının Bant Genişliğine göre Belirli bir Cost Değeri vardır. Toplam Metrik, Rotadaki Her Bağlantının Toplam Cost Değeridir. |
|
IS-IS |
Cost |
Varsayılan olarak Rotadaki Tüm Bağlantıların Cost Değeri 10'dur. Toplam Metrik, Rotadaki Her Bağlantının Toplam Cost Değeridir. Bu nedenle herhangi bir yapılandırma olmadan Hop Metriğini kullanan RIP ile aynı işlevi görür. |
Metriklerdeki farklılığın Router'ın seçeceği Rotaları nasıl etkileyebileceğini göstermek için topolojiye R1'in perspektifinden bakalım ve Route Tablosu için 192.168.4.0/24'e hangi Rotanın seçileceğine karar verelim.
R2 aracılığıyla RIP Hop Count = 2'dir. Bir Hop R2'ye, bir Hop R4'e. R3 üzerinden RIP Hop Count da 2'dir. R3'ten R4'e olan bağlantı daha yavaş olsa da Metrik Değeri olarak Hop Count kullanıldığından her iki Rota da R1 Route Tablosuna eklenir ve R1, bir Rota daha yavaş olsa bile her iki Rotayı kullanarak trafik üzerinde Load Balancing (ECMP) yapacaktır.
Ancak RIP yerine OSPF kullanılıyorsa hangi Rota kullanılacak? OSPF'in Metriği (Cost), RIP'den farklı olarak Bandwidth kullanır. Bu nedenle R3 - R4 arasındaki daha yavaş bağlantı, daha yüksek bir Metrik Değeri ile sonuçlanacak ve bu da bu Rotanın tercih edilmemesini sağlayacaktır. Böylece Route Tablosuna sadece bir Rota girilecek ve R1, 192.168.4.0/24 ağına giden tüm trafiği R2 üzerinden gönderecektir. RIP, her iki yolu da eşit olarak görür, ancak OSPF görmez.
Bazı Dinamik Yönlendirme Protokolleri diğerlerinden daha iyi Rota kararları verebilir.
Administrative Distance
- Çoğu durumda şirket ağları içinde yalnızca tek bir IGP kullanılır (Genellikle OSPF, ancak yalnızca Cisco ekipmanı kullanılıyorsa EIGRP de kullanılabilir).
- Bazı nadir durumlarda iki tane IGP kullanılabilir. Örneğin iki şirket bilgi paylaşmak için ağlarını birbirine bağlarsa, iki farklı Dinamik Yönlendirme Protokolü kullanılıyor olabilir. OSPF Çalıştıran bir Ağı EIGRP Çalıştıran bir Ağa Bağlayabilirsiniz.
Metrik, aynı Dinamik Yönlendirme Protokolü aracılığıyla öğrenilen Rotaları karşılaştırmak için kullanılır. Bir Router OSPF aracılığıyla aynı hedefe giden iki (yada daha fazla) Rota öğrenirse, hangi Rotanın daha iyi olduğunu seçmek için Metrik kullanır.
Ancak farklı Dinamik Yönlendirme Protokolleri tamamen farklı Metrik kullanır, bu nedenle Rotalar Karşılaştırılamaz. Örneğin 192.168.4.0/24'e giden bir OSPF Rotasının Metriği 30 olabilirken, aynı hedefe giden bir EIGRP Rotasının Metriği 33280 olabilir. Hangi Rota daha iyi? Route Tablosuna hangi Rota eklenmelidir?
Hangi Dinamik Yönlendirme Protokolünün tercih edileceğini belirlemek için Administrative Distance (AD) kullanılır. Daha Düşük AD Tercih Edilir.
Administrative Distance Values
Sınavda; '10.0.0.0/24 Ağına giden biri OSPF'den diğeri EIGRP'den olmak üzere iki Rota öğrenildi. Route Tablosuna hangi Rota eklenecek?' gibi soru alabilirsiniz. Bu soruyu cevaplamak için EIGRP'nin daha düşük bir AD'ye sahip olduğunu bilmeniz gerekir, bu nedenle EIGRP'den öğrenilen Rota, Route Tablosuna eklenecektir.
Yukarıdaki değerlerin Cisco cihazlarında kullanılan değerler olduğunu unutmayın, diğer markalar farklı şekilde ayarlayabilir.
Administrative Distance 255 ise, Router o Rotanın Kaynağına İnanmaz ve Rotayı Yok Sayar (Rotayı Route Tablosuna Eklemez).
Örnek - Administrative Distance
10.1.1.0/24 Hedef Ağına giden aşağıdaki rotalar öğreniliyor:
- Next Hop 192.168.1.1, Learned via RIP, Metric 5
- Next Hop 192.168.2.1, Learned via RIP, Metric 3
- Next Hop 192.168.3.1, Learned via OSPF, Metric 10
Hangi Rota, Route Tablosuna eklenecek?
Cevap: OSPF Rotası, Route Tablosuna eklenir.
Metrikleri karşılaştırmadan önce en iyi rotayı seçmek için AD kullanılır. OSPF Rotası, daha düşük bir AD'ye sahip olduğundan her zaman RIP Rotalarından öncelikli olacaktır.
R1'in Route Tablosuna bakarsak Statik Rotanın AD Değeri 1, Metrik Değerinin ise 0 olduğunu görürüz.
Directly Connected ve Local Rotaların AD Değeri ise 0'dır, ancak Route Tablosunda görüntülenmez.
OSPF Rotaları olan bu Route Tablosuna bakın. OSPF Rotalarının AD değeri 110'dur.
Notlar
- Dinamik Yönlendirme Protokolünün AD Değeri Değiştirilebilir. Bunu OSPF Konusunda göstereceğim. OSPF Rotalarının EIGRP Rotaları yerine tercih edilmesini istiyorsanız Router'ı bunu yapacak şekilde yapılandırabilirsiniz.
- Statik Rotanın da AD Değerini Değiştirebilirsiniz.
Statik Rota yapılandırmak için standart komutu kullandım, ip route, ardından Hedef Ağ, Subnet Mask ve Next Hop Adresi.
Daha fazla seçenek olup olmadığını kontrol etmek için ? (Question Mark) kullandım. Kırmızı bölüme dikkat edin. 'Metric' kelimesini içerir, ancak bunu önce bahsettiğimiz Metrik ile karıştırmayın. Bu AD değeridir.
Statik Rotanın AD değerini 100 yaptım.
show ip route komut çıktısında varsayılan AD Değeri 1 yerine, artık 100 olduğunu görebiliriz. Bunu neden yaptık?
Floating Static Route
Statik Rotanın AD Değerini Dinamik Yönlendirme Protokolü ile Aynı Hedefe Doğru Öğrenilmiş Rotanın AD Değerinden Daha Yüksek Yaparak Statik Rotanın Tercih Edilmemesini Sağlayabiliriz. Statik Rota AD Değerinin, Dinamik Yönlendirme Protokolünün AD Değerinden daha yüksek olduğundan emin olmalısınız, aksi taktirde Statik Rota yine tercih edilecektir. Bu tür Statik Rotaya Floating Static Route denir.
Statik Rotanın AD değerini, Dinamik Yönlendirme ile öğrenilen Rotanın AD değerinden büyük yaptığımızda, Dinamik Yönlendirme Protokolü tarafından öğrenilen Rota kaldırılmadığı sürece Floating Static Route etkin olmayacaktır (Floating Static Route, Route Tablosunda gözükmeyecektir).
Örneğin bir Router herhangi bir nedenle Dinamik Yönlendirme Reklamlarını durdurabilir veya bir Port Arızası nedeniyle Komşu Router ile olan ilişkisini kaybedebilir. Böylece Dinamik Yönlendirme Protokolü ile öğrenilen Rotanın yerine Floating Static Route devreye girecek ve aslında bir nevi Yedeklilik sağlayacaktır.
Floating Static Route kavramını tam anlamamış olabilirsiniz, LAB yaparken uygulayıp görürseniz daha iyi oturacaktır.
LAB Çözümü
İlk olarak LAB'ı kendiniz yapmayı deneyin. LAB'ı yaparken takılırsanız/yapamazsanız veya yaptığınız çözümü doğrulamak için buradaki çözümü inceleyebilirsiniz.
Enterprise A, R1'e bağlı 10.0.1.0/24 ve R2'ye bağlı 10.0.2.0/24 olmak üzere iki adet LAN'a sahiptir. R1 ve R2 doğrudan Fiber Optik Kablolama ile bağlıdır.
R1 ve R2, SPR1 ve SPR2 (SPR = Service Provider) Router'larını kullanarak ISP A'ya bağlanmaktadır. ISPA, Enterprise A içindeki R1 - R2 Bağlantısına Yedeklilik sağlamak amacıyla kullanılacaktır. Floating Static Route kullanıldığında anlayacaksınız.
Enterprise A, Dış Ağlara (İnternet) bağlanmak için ise ISPB kullanmaktadır. İnternetteki bir IP Adresi temsil etmek için ISPBR1 ve ISPBR2'de /32 Maskesi ile 1.1.1.1 ve 2.2.2.2 IP Adresine sahip Loopback Interface'ler oluşturulmuştur.
- Router(config)# interface loopback loopback-interface-number
- Router(config-if)# ip address ip-address subnet-mask
ISPBR1
ISPBR2
Bu LAB'da Enterprise A içinde bulunan R1 - R2 Fiber Optik Bağlantısı başarısız olsa bile R1'in ISP A aracılığıyla R2'ye ulaşmasına izin vermek için R1 ve R2 üzerinde Floating Static Route yapılandıracağız.
1.
R1
O 10.0.1.0/24 [110/2] via 10.0.0.1, 00:00:05, GigabitEthernet0/2/0
Which dynamic routing protocol is Enterprise A using? -> OSPF.
Enterprise A, IGP (Interior Gateway Protocol) olarak OSPF kullanıyor. Enterprise A, tek başına bir Autonomous System'dir (AS). ISP A ve ISP B de tek başına bir Autonomous System'dir (AS).
Which route will be used if PC1 tries to access SRV1?
- Destination IP Address: 10.0.2.1
- R1 -> O 10.0.2.0/24 [110/2] via 10.0.0.2, 00:02:15, GigabitEthernet0/2/0
- R2 -> C 10.0.2.0/24 is directly connected, GigabitEthernet0/1
Which route will be used if PC1 tries to access remote server 1.1.1.1 over the internet?
- Destination IP Address: 1.1.1.1 -> Bu Adres R1'de hiçbir Rota ile eşleşmez. Bu nedenle aşağıdaki Default Route kullanılır.
- R1 -> S* 0.0.0.0/0 [1/0] via 203.0.113.9
Dolayısıyla PC1'den gelen paket ISPBR1'e ulaşır. Destination IP Adres (1.1.1.1), aşağıdaki Rota ile eşleşir:
- ISPBR1 -> C 1.1.1.1/32 is directly connected, Loopback0 (Host Route)
Gelen Paketin Dst. ve Src. IP Adres Alanları ters çevrilerek Cevap Paketi Gönderilir:
- Source IP Address: 1.1.1.1
- Destination IP Address: 10.0.1.1
Destination IP Adres (10.0.1.1), ISPBR1 Route Tablosundaki hiçbir Rota ile eşleşmez. Fakat Default Route (Gateway of last resort) tanımlandığından:
- ISPBR1 -> S* 0.0.0.0/0 [1/0] via 203.0.113.10
- R1 -> C 10.0.1.0/24 is directly connected, GigabitEthernet0/1(directly connected)
- Paket R1 üzerinden SW1'e, ordan da PC1'e iletilir.
Test by pinging SRV1 and 1.1.1.1
Configure Floating Static Routes on R1 and R2 that allow PC1 to reach SRV1 if the link between R1 and R2 fails.
Do the floating static routes enter the routing tables of R1 and R2? -> No
R1 - R2 arasındaki bağlantıda bir sorun oluşursa, PC1 ile SRV1 arasındaki iletişimin kesilmemesi için ISP A üzerinden iletişim sağlanmalıdır. R1 ve R2 üzerinde Floating Static Route yapılandıralım.
OSPF Rotasının varsayılan olarak kullanılmasını ve Floating Static Route'un Yedek olarak kullanılmasını istiyoruz. Bu nedenle Floating Static Route AD değeri, OSPF AD değerinden (110) yüksek olmalıdır, böylece Floating Static Route tercih edilmeyecek ve Route Tablosunda gözükmeyecektir.
Floating Static Route, Route Tablolarında gözükmüyor (OSPF AD değerinden (110) daha yüksek bir AD değeri verdik).
Shutdown the G0/2/0 interface of R1 or R2.
Do the floating static routes enter the routing tables of R1 and R2? -> Yes
Artık OSPF Rotası geçersiz.
R2 ve R2'de OSPF Rotası Route Tablosundan çıkarıldı. Onun yerine Floating Static Route eklendi (AD = 130).
PC1 - SRV1 arasında iletişim var. Floating Static Route'un amacı da bu. Dinamik Yönlendirme Rotalarında herhangi bir sorun oluşursa Route Tablosuna eklenerek trafiğin aksamamasını sağlar (Yedeklilik).
Trace Route Testi
Windows: tracert ip-address
Cisco IOS: traceroute ip-address
PC1
Trace Route, Sorun Giderme ve Trafiğin Amaçlanan Yolu İzlediğinden Emin Olmak için Kullanışlı bir Araçtır.
Okuduğunuz için teşekkürler.
){kind=link}
Yorum Gönder
Yorum Gönder